Nasıl yani?

Blogun ilk kaydının bir soru cümlesiyle başlıyor olması. Planlamadım bunu. 3 senedir süren ekşi sözlük yazarlığı ve twitter cıvıldayışcılığı dert anlatmaya yeterli gelmemiş olacak ki kendimi bu bloga isim düşünürken buldum. İsimleri seviyorum. Sevdiğim şeylere isim vermekte hiç zorlanmıyorum üstelik. Bir şeyleri isimlendirmem gerektiğinde adeta beynim aydınlanıyor ve ilham perileri koşarak geliyorlar sanki. Patati patata İngilizcede blah blah, Türkçede falan filan olarak düşünebileceğimiz sözcük öbeğinin özellikle genç Fransızlar tarafından sevilerek kullanılan şekli. Ben de bir sonradan frankofon olarak severim bu kullanışı. Bu blogu da internet günlüğü raconuna uygun olarak kafama göre "falan filan"larla dolduracağım eskinin sıkı bir günlük yazarı olarak.

O sebeple patati patata iyidir demişti ilham perileri. Ama aslında düşündüğümden de iyiymiş. Resimdeki pastanın üstündeki iki Brezilyalı palyaçonun isimleri de Patata ve Patati imiş meğersem. Al sana dıştan şebeklik yaparken içi kan ağlayan palyaçolar üstüne bi post konusu derken, Montreal'de güzel güzel fast food yemekleri yapan iki genç adamın minicik mekanlarına bu ismi uygun bulmuş olduklarını öğrenip daha da seviniyorum gastronomik bir insan olmam hasebiyle.

Keşke hayattaki tüm küçük detaylar böyle gülümsetse.