26 Ağustos 2010 Perşembe
Alone
Off, çok 80'ler. Durup dururken yapayalnız hissetmek. Ölene kadar böyle olmasından korkmak. Gerçekten saatin tiktaklarını dinleyerek ve duvarlara bakıp düşünerek geçen zamanları hatırlamak. Zamanın hiç geçmemesinden sıkılmak ama geçmesinin de içe korku düşürmesi. Neyse işte, ben anlatamıyorum. Heart anlatmış. Efkarlandım akşam akşam.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
Heart still rocks after all these years:) hep bunu demek istemiştim.
zamanın bir türlü geçmek bilmemesi üzerine çıldırmamız ve inanılmaz derecede farkettirmeden geçmesi nasıl bir çelişkidir. zaman geçmediği için kafayı yiyen de biziz, zaman çok çabuk geçtiği için de..
ulan teoman! deyip
-nasıl oluyor vakit bir türlü geçmezken yıllar hayatlar geçiyor?-
bunu da yazmazsam olmazdı.
Yorum Gönder